Oh My God

Oh My God is geen documentaire en geen persoonlijk portret.  Het is een ‘instrument’ tot opening van het nogal beladen onderwerp: armoede.

Het onderwerp is ontzettend ruim: de jongeren zoeken zelf verder naar de onderliggende redenen, in welke wereld leven ze, wie zijn ze ....

Armoede is een oud zeer waarover gereflecteerd wordt: overleven in onze huidige samenleving is meer dan de dagelijkse behoeftes proberen te vervullen, de eisen en de levensstandaard zijn verstikkend, om in de actuele mensenjungle te kunnen leven is consumptie een dwingend gegeven. 

De jongerencultuur is zo specifiek en er kan gesteld worden dat uitsluiting gebeurt in alle lagen: de codes en normen vanuit de (bijna tirannieke) materiële cultuur en het angstdenken (natuur, werkvooruitzichten, …armoede) bepalen morele waarden, alsook de voorwaarden om een modern mens te zijn ….de ‘normaliteit’: wanneer zijt ge normaal? Wat we kunnen vaststellen: ge zijt niet normaal als ge geen gsm hebt, als uw kledij niet is volgens de mode uitgemaakt door de commercie, als ge niet opgeslokt zijt door consumptie en verdwazende communicatietechnologie, als ge een andere taal spreekt, als ge de erotiserende norm niet volgt (sex in alle activeitslagen ook bij jongeren), als ge morele waarden hanteert vanuit religieuze of niet-hippe normen, als ge niet onverschillig zijt,  als ge anders zijt (gevoel van zichzelf niet te kunnen zijn in zowel de sterke kanten die niet meetellen in de school of jongerenomgang als de zwakkere kanten zeg maar eigen fragiliteit), als ge niet agressief / assertief zijt (= pesten is normaal, anderen uitsluiten of veroordelen hebben is normaal), als ge gezond wilt eten, als ge geen tv kijkt ….

Dit aspect overstijgt de maatschappelijke classificatie: vierde wereld, beperkte mogelijkheden, “allochtonen”, illegalen, kinderen met leerproblematieken, ….