Op 10 december 1948 nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aan. Een mijlpaal in de geschiedenis!
75 jaar later worden deze rechten nog altijd geschonden - in verre oorlogsgebieden, maar ook dichter bij huis.
Met een aanstekelijke mix van straatfanfare, dans en theater brengt fanfare toeterdonk samen met partners daarom hulde aan de Verklaring van de Universele Rechten van de Mens.
(foto's copyright: Wim Patry)
Verschillende componenten van KNEPH realisaties zijn geïntegreerd in de mars:
PELGRIMS, DOLERS OVER DE AARDE
De binnenkant van mijn denken
is een pelgrim
onderweg
onbestemd
Er sluipt iets griezelig in de berm.
De anti-Christ, hij komt terug:
de ene mens roeit de andere uit.
Demonisch, de mens doet dat,
niet de duivel.
Vrouwe Fortuna was de favoriete majorette in de STEKSKESSTOET en zij leidde de dansende engelen en tierelierende duivels. Een stekske - Zuid-Nederlands – is een zwavelstokje waarmee men een kaars kan aansteken maar ook de hellevuren. Een lucifer dus. Lucifer was de mooiste engel die niet gehoorzaam was en daarom uit de Hemel gestoten werd. Zijn hallucinante val doorboorde de aarde en zo ontstond de hellekrater. De Lichtbrenger in de personificatie van de Duivel!
Vrouwe Fortuna draait het levensrad maar het is de mens die door zijn keuzes zijn lot bepaalt.
Participanten: HONK, Alvinnenberg, deelnemers via Huis van de Mens en KNEPH, FilharmoniX Jette.
Upeo wa macho: de horizon is het einde van wat zichtbaar is voor het oog.
Licht de einder op of trek de mist weg in de verte wanneer er vriendschap en zorg is?
Trekt het hemeldek open in het hoofd denkend aan de toekomst op aarde?
Dak- en thuisloze mensen samen met passanten en sympathisanten ontwierpen gedichtenspinsels en schilderijbanieren met landschapsfantasieën en hybride personages. Het rad (een fietswiel) - van Fortuna – is de basisvorm. De achtergrond zijn frottagetekeningen van schors en bladeren in het park en van architectuuronderdelen van de kiosk. Verhalen met reflecties over het actuele leven nu, doemden op uit de gesprokkelde beelden van oude en nieuwe imagerie.
Pinocchio huppelt op het rad van Fortuna, een kind in pausenpurperen reuzenlaarzen keert terug naar de vuilnisbelt, zijn thuis, en toch: l’ imagination au pouvoir?
De steltlopers ATOBAV droegen de vlaggen mee tijdens de UVRM mars.
Ursulla, ora pro nobis,
De installatie UPEO WA MACHO was een onderdeel van de muzikaal-theatrale optocht UVRM 2 dec van TOETERDONK, als hulde van de 75ste verjaardag van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Participanten: STEKSKESSTOET, Mobiel Atelier, deelnemers via KNEPH
Ursula was een favoriete middeleeuwse heilige vol erbarmen, die onder haar rok onderdak en bescherming biedt. Ursula houdt ons een spiegel voor: een donkere hemelgewelf overkoepelt een vluchtelingenboot; armoede en honger, oorlog en onderdrukking, … woekeren nog altijd in deze mensenwereld.
De ultieme waarheid
bestaat niet.
Misschien niet.
Wij weten het niet.
De koelte van God overspoelt de gesnoerde mond.
Het paard is gewond.
De verstotenen kijken elkaar aan
en ertussen loopt een bange vrouw,
angst van er was eens en later.
Vluchten helpt niet meer.
CONTACT
Bestuursorgaan:
Kris Buellens
Marthe Vereertbrugghen
Irena De Greef
Theodoor De Roey
Dagelijkse leiding:
Douwe Rubben: 0486 62 37 04
Ilse Wijnen: 0487 24 84 05
Theo De Roey: 0476 93 14 33
knephatelier@gmail.com