BAUBO

 Installaties 

1. BAUBO Night Queen

Een moeder uit Bangladesh en haar twee jonge dochters / over de schoonheid van een vrouw met als metafoor de Night Queen, een lidcatus, die ’s nachts opengaat en verwelkt tegen de zonsopgang.


Tara heeft een droom: ze wil ooit haar biografie schrijven.

We zochten naar een re-connectie met haar non-verbale beeldvermogen, haar eigen metaforen … en daarom maakten we als eerste stap deze film. In 2006.

Tara heeft een passie voor bloemen. Ze maakt van haar kleine tuin een bont paradijs met planten uit haar land, Bangladesh. De Night Queen is een bijzondere lotus-lelie.

De bloemen troosten haar in moeilijke momenten en zijn een spiegel van haarzelf. Het 'vuur' dat ze voelt vanbinnen wil ze omzetten in iets wat ze kan delen met anderen.... Ze wil vechten ... omdat ze een vrouw is!

2. BAUBO Déesse ma mère

In hetzelfde jaar als Night Queen co-realisatie metGRAPHOUI Aline Moens en groep vrouwen BAG / co-begeleiding ateliers + visite expo BOZAR 4Moeders, Godinnen, Sultanes'


Moedergodin. almachtig, die het bronwater laat opstuiven. De geestelijke Maagd die de slang zoogt.  MOEDER, die in haar schoot het leven geeft. Naakt vertrouwen in Haar, de goddelijke moeder.

3. BAUBO Swing little girl

Landschapsinstallatie / tentoonstelling Pep in Gen

De eerste gynaecologe in België en Anna


De appelboom achter de blinde muur neigt met de wind.

In een almaar cyclische transformatie opent en sluit ze zich,

haar sappen stromen door in elk seizoen,

eindeloos?

 

De oude vrouw, verstilt. Zij is.

Het jonge meisje, bloesemt. Zij is.

Een gestage wording,

immer vergankelijk

en onvergankelijk.

4. BAUBO MAR ATÁ THUAS, MAR SIN THÍOS

Zo boven, Zo onder ….

Landschapsinstallatie / tentoonstelling Pep in Gen

Tweeluik met wilg, film met Rosa, een eenzame vrouw in Schaarbeek, ooit verzeild in de hoofdstad uit ‘de Vlaanders’ om hard labeur te doen en Lena, een wervelkind, wol.


Een hangende berg van wilgentakken en scheerwol boven een heuvel op de Kesterheide

De ketel van Cerridwen schommelt boven de zwelling van de Aarde. De navelstreng zoemt een schemerlied. Het orakel spiegelt het onzichtbare. Sterven in de Moederschoot, stilte, afdalen in de Onderwereld naar de kantelende heupen en weer klimmen naar beneden. In die tijdloze tussenzone, tussen het boven en het onder, tussen het bovenloze en het onderloze, sluiten we onze ogen en dromen. En worden. En zijn. Ademen.


Een koepel-doopkleed in een wilgenkapel met film Voor ’t vallen van de Nacht

Voor het vallen van de avond spreekt de Oude Vrouw met de derwisjboom in haar gesloten hofke. En terwijl de nacht zich als een deken over haar heen legt, danst het meisje. Ze streelt het vloeiende zand tot een berg en verzamelt, net als Persephone, de zaden in haar sluimerschort. En om en om verschijnt en verdwijnt wat immer is en nooit is geweest.

Performance KOUNGA

Samenwerking met Charles Djeumou ontstond tijdens het artistiek project Floreale / KNEPHatelier rond Stilte in de stad (onderzoek en sensibilisering) .

In de wei naast de wilgenkapel kapt hij in een dode kerselaar.

 

De mens stelt zich wel de vraag wat de oorzaak kan zijn van de dramatischefenomenen op aarde maar legt dit uit vanuit een positief wetenschappelijkeof economisch-politiek kader. We zien niet meer dat het dit overstijgt.

Terugkeren naar de bron is de enige remedie om de rampen die de aarde teisteren, te keren. Onszelf verbinden met de bron van wie we zijn, de oorsprong van alles wat is, van creatie. Wij zijn verantwoordelijk voor harmonie en disharmonie.

De houten sculpturen sluiten aan bij de ceremoniële beelden van de Bamileke, Cameroon. Het zijn rituele overdrachtsbeelden van kennis voor de gehele mensheid.

Charles kreeg de toestemming om de omgehakte bomen in het Koninklijk Park van Laken te beeldhouwen. Een cyclisch proces tot herstel van ontwrichting tijdens het koloniale verleden?

5. BAUBO POLISH NURSES/ NACHT STo-e-uLP

POLISH NURSES tijdelijk collectief  rond het thema ‘ZORG’, ‘RITUEEL’ en ’VROUW’ te gast in het ontmoetingshuis Het Schrijn, het voormalig Gasthuiszusters van de Augustinessen in Herent.  Er leven nog 5 zusters volgens de traditie (sinds het einde van de XVI eeuw) van het verzorgen van zieken en bejaarden. Het klooster is een oord van stilte. De nonnen koesteren een plantenliefde. Oude bomen waken over het domein.

Een vrouwengemeenschap met een open geest geeft naastenliefde waarachtigheid door opvang van vluchtelingen in het leeggelopen pand en de zorg van oude mensen in een rustoord

 

Installatie in het hagenlabyrint in de tuin van KLANK en BEELD / Paul Van Riel instrumentenbouwer tijdens het Kunstenparcours Holsbeek 17-18 oktober 2015.

De wandeling als ommegang, als pelgrimstocht, …is een eeuwenoude contemplatieve handeling.  Momenten van stilstand onderweg nodigen uit tot reflectie, tot stilte .... beelden onder stolpen openen de blik op een andere werkelijkheid dan de dagdagelijkse. Een reliek, een spoor, een verhaal, een metafoor, … onder een glazen hemel, geborgen, veilig, sacraal.

 

De overgang naar een oudere vrouw is als het toeplooien van een bloem op zichzelf. Het verdorren is slechts ogenschijnijk, de sappende vrouwenbodem neuriet, in haar schoot draagt de oude bes haar zijnskern.

In een zalfpot is Teunisbloemolie toegevoegd. ‘Zo gauw het schemert opent deze bloem zich en verspreidt haar ongrijpbare geur, ze is een nachtster met frêle blaadjes.’

 

Teunisbloemblaadjes op vrouwenbekken. Helende werking Teunisbloem menopauze vrouw.



De ceremoniële zalving kennen we in de geschiedenis als een godsaanraking, het heilig oliesel, de  doop, als een gebaar van troost en bezegeling, een lenigende pijnverzorging, …

De bezoeker kan zich zalven met de zalf waaronder helende essentiële olieën zijn grmengd.  

Een film van zorgende handen wordt gerealiseerd tijdens het proces van het werken aan de stolpen. Aan de Zusters van Het Schrijn wordt gevraagd om te figureren terwijl ze werken in de tuin, bidden, oude mensen verzorgen …


6. BAUBO Kentering

Landschapsinstallatie / tentoonstelling Pep in Gen

Twee dode bomen, elkaars schaduw, verstild neigend met stakerige takken naar de avondlucht. Een samenvloeiend werk met performances in een wei met dode bomen

Chepri : Djeumou (Kameroen) / - performance: Charles kapt ter plaatse

BAUBO / Wilde Zwanen –netelkleed -Sommefugl : Wijnen Ilse / performance in netelcoconnen (Rubben Douwe, De Maeyer Evert, Van Asch Stijn) filmpje Sommerfugl Ilse Wijnen (met Sally Struyf, De Maeyer Evert en Rubben Douwe).


WILDE ZWANEN - NETELKLEED - SOMMFUGEL

In de kruin van een boom hangt een ring van een bloemende en groenende cocon. Om en om en om dansen de vlinders en sterven weer. Jonge mannen dansen in netelomhulsels.

De Bamileke van Kameroen bewaren de geheimen van de farao’s en geven die kennis in hun initiatierituelen door. Chepri is de god met een scarabeehoofd. Symbool van transformatie.

Het netelkleed

In het sprookje ‘De Wilde Zwanen’ van H.C. Andersen weeft de kleine zus netelkleden voor haar vervloekte broers: zij veranderden in wilde zwanen. Haar beproeving is tergend: haar handen zijn verbrand en haar hele lichaam lijkt wel in brand te staan, ze wordt vals beschuldigd, mag niet meer spreken en uiteindelijk belandt ze op de brandstapel Haar broers komen haar redden. Op het laatste nippertje gooit ze haar weefsels over hen heen. En zo kunnen ze weer mens / man worden.

Alleen de jongste broer zal met een zwanenvleugel door het leven moeten want zijn netelkleed was nog niet af.

De netel wordt als een vervelende plant beschouwd: ze prikt, is onkruid, zaait zich heel snel voort. Maar eigenlijk is de netel een waardplant. Bepaalde vlinders, zoals de dagpauw, leggen hun eitjes onder de beschermende bladeren met weerhaakjes. Het proces van metamorfose kan zich voltrekken.



Dode takken van beide bomen, omwikkeld met kleurige stoffen worden opgehangen in een cirkelcoconconstructie. Wat afsterft leeft weer en sterft weer af.


performance

Constructie van drie cocons met lindetakken en witte wol. Viltsels met ruwe wol en netels bedekken de geknoopte mallen.

Jonge naakte mannen dansen traag gedurende 4 uur bij de bomen terwijl Charles kapt. Elke danser kiest een thema: intimiteit, verlangen, stilte. Ze zijn kwetsbaar - het moment van ontpopping - ze schuilen nog in een ongedefinieerde tijd/ruimtezone en zullen mens worden (nog eerder dan man), ze zijn nog in een pureonschuldige bewustzijnsstaat, het licht filtert voorzichtigjes binnen. De dansers zijn schijndood –maken ze een keuze?



De gefilmde sequensen werden met blauw overgoten tijdens de montage. Het schemermoment.

De film wordt getoond in een stal van de boerderij beneden aan de wei met de dode bomen.

Projectie: op het vlinderschilderij en ook een beetje op een netelcocon.


PASSAGE / CHEPRI

Alles verandert. Onderaan de boomstammen kruipen uit de schors de wezens van transformatie. Charles Djeumou luistert naar de stem van de voorouders in het hout en kapt zonder voorop bedacht ontwerp.


Afgewaaide en afgekraakte takken rondom de twee dode bomen worden verzameld en op een hoopje

gelegd. Van ver leek het dat er drie dode bomen in een driehoeksformatie stonden. Een illusie.

De takkenhoop roept het beeld van een derde boom op. De wind verspreid de takken gaandeweg. En ook de nieuwsgierige vaarzen verschuiven met hun poten en snuffelende neuzen de opgetaste takken.



BAUBO  Ilse Wijnen  

De oudere vrouw / de ouder wordende vrouw was het onderwerp voor een reeks (landschaps)installaties waarin telkens een facet van BAUBO uitgewerkt werd. Telkens in eenzelfde stramien: een film met een oude(re) vrouw in cyclus gebracht met een jong meisje, een sculptuur, de buste van het jonge meisje, een plant, een verhaal en  een performance.