De doolhofkern in het maïsveld van Pierlapont was van in het begin duidelijk zichtbaar doordat de boer er niet gezaaid had en het braak bleef liggen terwijl rondom de zaden kiemden en de stengels de lege plek ommuurden. In de zomer rijpen de kroppen en in de herfst zal het gewas zich weer toeplooien en verdorren. En in de winter zal alles afgestorven zijn, schijnbaar dood, het afgeworpen zaad zal wachten in de kluiten aarde of zal de volgende lente weer gezaaid worden.

Aan de kunstenaars werd gevraagd een imaginaire doolhofwebknoop uit het firmament te plukken en het een plek te geven vanuit een eigen beleving van labyrint-doolhof en betekenis van tuin-paradijs en zo een kleine micro-universumbel te “scheppen”. Zo ontstonden er 9 dwaalwerken: 8 individuele installaties en een gezamenlijke centrale constructie.

PARADISE LOST

In alle culturen wordt het verhaal doorgegeven van het Verloren Paradijs: het verlies van onschuld, van een idyllische mooie wereld, van een land van overvloed, van een verrukkelijk oord nog ongeschonden door menselijke interventie, van een besloten ruimte voor ongebreidelde fantasieën en lusten of juist uiterst zuivere en mystieke overgave …

In de oude religieuze boeken wordt verteld hoe de mens verdreven werd uit de Tuin van Eden na het eten van de Boom van kennis van Goed en Kwaad waardoor hij het Paradijs van onbewuste Eenheid verloor en de wereld van de dualiteit (afgescheidenheid) betrad. Het verlangen naar die mythische plek en naar verbinding zeurt diep in onze botten.

Ondertussen hebben we de paradijselijke staat van de aarde verknoeid in naam van rationaliteit en efficiëntie. Een apocalyptisch verloop lijkt de enige ontknoping.

Voor de constructie van de doolhofkernen werd afgedankt materiaal van het boerenerf verzameld en getransformeerd naar een doolhofvoorstelling: diepvriezers, een paardenkar, een hooiremorque, een volièrekast, een hondenren, vogelkastjes, een droogkast, stoelen, flexibele buizen, een paardenzadel ….

PARADISE REGAINED

Het wordt tijd dat we stoppen met de andere te beschuldigen, met wachten op maatregelen van autoritaire systemen, … het was niet Eva die Adam verleidde. Hij wist goed genoeg wat de gevolgen zouden zijn nog voor de sappen over zijn kin vloeiden. Iedere mens heeft de keuze en is verantwoordelijk voor zijn eigen daden.

Het gebruik van gerecycleerd wergwerpmateriaal voor de constructie van de dwaalwerken moest gecombineerd worden met natuurlijke grondstoffen. Niet als camouflage maar vanuit het gehele creatieconcept.